Onderwerpen

Groen erfgoed is de verzamelnaam voor historische groenaanleggen die in het verleden door mensen bedacht of aangelegd zijn. Het zijn tuinen, parken, woonwijken, verdedigingswerken, begraafplaatsen, buitenplaatsen en landgoederen. Dit erfgoed wordt bewaard of in stand gehouden ten behoeve van volgende generaties. Het zijn visuele getuigen van de steeds veranderende relatie tussen mens en natuur.

De gemeente legt haar monumentenbeleid vast in een gemeentelijke monumentenverordening. Het college kan een object of complex aanwijzen als gemeentelijk monument op grond van deze verordening. Dat gebeurt wanneer een bouwwerk, archeologische vindplaats of landschappelijke structuur geen nationale betekenis heeft maar wel van plaatselijk of regionaal belang is, of op verzoek van een belanghebbende.
Een gemeentelijke monumentencommissie adviseert hierover.

Gemeenten spelen een centrale rol in de bescherming en instandhouding van gebouwd-, aangelegd- en archeologisch erfgoed. Naast de eventueel aanwezige rijksmonumenten en/of rijksbeschermde stads- en dorpsgezichten kan de gemeente zelf ook monumenten en beschermde stads- en dorpsgezichten aanwijzen. Het gaat dan om monumenten en gezichten die niet van nationaal belang zijn, maar wel van regionaal of lokaal belang. De gemeenten formuleren beleid ten aanzien van de omgang met het bekende en te verwachten erfgoed.

Provincies kunnen een autonoom erfgoedbeleid voeren. Zij kunnen bijvoorbeeld via de provinciale erfgoedverordening eigen provinciale monumenten aanwijzen. Drenthe en Noord-Holland zijn de enige provincies die dit gedaan hebben. Provincies spelen een belangrijke rol in de restauratie en het onderhoud van monumenten. Jaarlijks ontvangen alle provincies een budget van het Rijk, dat de provincie op eigen wijze kan inzetten voor de subsidiëring van restauratie van (rijks)monumenten. Hiervoor heeft elke provincie een eigen regeling en verdeelsleutel opgesteld.