Inventariserend veldonderzoek (IVO) vormt de hoofdmoot van het archeologisch onderzoek in Nederland. In de afgelopen 15 jaar zijn in de centrale (Zuid-Holland, Gelderland) en zuidelijke provincies (Noord-Brabant en Limburg) de meeste IVO's uitgevoerd. Met uitzondering van de provincie Limburg zijn in deze provincies ook de meeste opgravingen verricht.
Het overzicht van archeologisch onderzoek naar type uitvoerder maakt duidelijk dat het aantal uitvoerders tot de invoering van de Monumentenwet in 1988 beperkt was. Vanaf dat moment treedt een duidelijke verandering op en krijgen bedrijven een steeds groter aandeel. In 2019 bleef het aantal onderzoeksmeldingen door bedrijven ongeveer gelijk aan het jaar daarvoor, maar liepen de meldingen door gemeenten met meer dan de helft terug naar het gemiddelde niveau van de jaren daarvoor.
Tot 1980 hadden onderzoeksmeldingen vooral betrekking op opgravingen. Eind jaren tachtig vormde inventariserend veldonderzoek (IVO) het grootste deel van het archeologische onderzoek in Nederland. Archeologische begeleidingen nemen vanaf 2001 geleidelijk in aantal toe tot 547 in 2015, om in de jaren daarna weer te dalen. Het aantal bureauonderzoeken piekte in 2018 met 1.360, maar liep in 2019 iets terug naar 2.694.
In 2019 zijn er 4.680 archeologische onderzoeksmeldingen geregistreerd, een lichte daling ten opzichte van het jaar ervoor (5.025). De meeste meldingen kwamen uit Noord-Brabant (833), gevolgd door Gelderland (812) en Zuid-Holland (778). Het totaal aantal geregistreerde onderzoeksmeldingen in Nederland sinds 1908 komt hiermee op 74.009. De meeste meldingen kwamen uit Gelderland (13.602)..
In 2019 werden er 314 archeologische waarnemingen gemeld, 25 meer dan in 2018.. Net als in 2017 en 2018 kwamen in 2019 de meeste waarnemingen uit Zeeland (100).
In 2019 werd voor € 222.591.324 indemniteit aan Nederlandse musea verleend. Gemiddeld werden met ingang van 2005 11 indemniteitsaanvragen per jaar gehonoreerd en werd per jaar 504 miljoen euro aan indemniteitsgaranties verleend. 37 musea profiteerden in deze periode van deze regeling.
Aan Nederlandse musea is in de periode 2005 - 2019 in totaal voor 12.341 buitenlandse bruiklenen indemniteit verleend. Rusland was de grootste bruikleengever met in totaal 3.317 bruiklenen, gevolgd door Duitsland (1.671), de Verenigde Staten (1530) en het Verenigd Koninkrijk (1.517).
95% van de monumenten waarvoor in 2006 instandhoudingssubsidie werd verleend heeft in 2012-2018 opnieuw subsidie gekregen. 78% hiervan valt in de categorie molens.
Eind 2019 bevond 23% (14.130) van de rijksmonumenten (61.863) zich in een krimp- of anticipeerregio. Van de 473 beschermde stads- en dorpsgezichten was dit 29% (135). De meeste rijksmonumenten (2.788) en beschermde gezichten (19) bevonden zich in de krimpregio ‘Maastricht-Mergelland’.
